You're welcome to Jisonaajilli
Door: Lot
Blijf op de hoogte en volg Lotte
23 Juli 2009 | Ghana, Tamale
Vanaf zaterdag ben ik bij mijn gast gezin te vinden in het dorp Jisonaajilli bij de familie van Alhaj - Majeed thuis. Ik heb mijn eigen kamertje in de compound met een groot bed en vanaf gisteravond ook een ventilator, joehoe!Pap en mam hebben 7 kinderen, 2 meiden en 5 jongens. De oudste is denk ik 35 en de jongste 11 ofzo.. er wonen er nog 5 thuis, en 2 hebben al hun eigen nestje gebouwd. De vader organiseerd reizen naar Mekka voor de overheid, en de kinderen zijn ook allemaal opgeleid. De een studeert hotel management, de ander environmental studies, en weer een ander bedrijfskunde.. Kan het goed met ze vinden en lekker kletsen :)
Zaterdag zijn we een voor een met de taxi naar onze gezinnen gebracht met tassen en fietsen in de kofferbak en dan nog 7 mensen in de taxi (Opel Corsatjes) ook! Hahahahah! Ik had er echt een foto van moeten maken ;) Het huis heeft een douche en toilet, en overal staan ventilatoren die ze elke keer aanzetten als ik binnen kom, hahahah! Ook werd me meteen verteld dat de afgelopen vrijwilligster schoondochter is geworden van de familie waarna er verwachtingsvol naar me werd gekeken en me werd verteld dat ik heel veel op haar lijk ;) Hahahahahaha! En ik heb foto's gezien, en ik lijk echt op haar hahahhahahha!
Ook al zijn ze opgeleid is het geloof toch wel belangrijker dan wetenschap. Het fenomeen Darwin 150 jaar hebben ze hier ook gemist ;) Want schapen hebben in Nederland een dikkere vacht dan hier (ik dacht dat de schapen geiten waren, hahahahahah!) omdat god het zielig vind dat ze het zo koud hadden bij ons, en het verschil in huidskleur tussen mij en de Ghanezen is 'one of gods mysterious ways' en heeft niets te maken met verschil in UV straling ;)
Werk
Maandag hebben we de eerste werk dag gehad. Door de stad gelopen/gereden om te kijken hoe ze met afval omgaan en met verschillende insanties gesproken. Het vuil wordt hier echt gewoon op straat gegooid, en in de dorpen wordt er ook strategisch achter de lemenhutjes gepoept en geplast... midden in het dorp dus! In de stad is er een ophaal service en verzamelpunten van afval en staan er grote containers (gratis), maar in de dorpen moet je voor een kleine afvalbak 35 Cedi (17 euro 50) betalen per maand en dat is een hoop geld dus niemand heeft dat echt. Dinsdag was niet productief, want het regende. Als het regent gebeurt er niets en blijft iedereen binnen. S middags hield het op met regenen en hebben we de verjaardag van een van de vrijwilligsters gevierd. Het is hier gebruik dat er water over de jarige heen wordt gegooid en dan talkpoeder, wat een feest ;) Ben blij dat ik pas in November jarig ben hihi.
Woensdag op naar Sonaajili, het drop waar we het project (toneelstuk) gaan beginnen. Tuurlijk moeten we naar de Chief anders mogen we er niet werken ;) Normaal geef je een bepaald aantal kola noten aan de chief, maar er is ruzie in het dorp en ze zijn bang dat je vergiftigde noten aan de chief geeft dus is geld veiliger zodat hij zijn eigen noten kan kopen, hahahahaha! De kinderen (tieners) ontmoet waar we mee gaan werken. Ze hadden goede ideeen en een was zelfs al een liedje aan het schrijven voor het stuk in Engels en in het Dagbani (plaatselijke taal). Super leuk!
Het leukst hier vind ik het fietsen! Dat is echt mijn geluksmomentje. De kinderen gillen 'Hello Hello Saliminca' (blanke) en willen allemaal dat je zwaait of even high fived als je langs fietst. En de volwasenen krijgen een grote glimlach als je voorbij fiets en ze groet in de plaatselijke taal.
X!
Zaterdag zijn we een voor een met de taxi naar onze gezinnen gebracht met tassen en fietsen in de kofferbak en dan nog 7 mensen in de taxi (Opel Corsatjes) ook! Hahahahah! Ik had er echt een foto van moeten maken ;) Het huis heeft een douche en toilet, en overal staan ventilatoren die ze elke keer aanzetten als ik binnen kom, hahahah! Ook werd me meteen verteld dat de afgelopen vrijwilligster schoondochter is geworden van de familie waarna er verwachtingsvol naar me werd gekeken en me werd verteld dat ik heel veel op haar lijk ;) Hahahahahaha! En ik heb foto's gezien, en ik lijk echt op haar hahahhahahha!
Ook al zijn ze opgeleid is het geloof toch wel belangrijker dan wetenschap. Het fenomeen Darwin 150 jaar hebben ze hier ook gemist ;) Want schapen hebben in Nederland een dikkere vacht dan hier (ik dacht dat de schapen geiten waren, hahahahahah!) omdat god het zielig vind dat ze het zo koud hadden bij ons, en het verschil in huidskleur tussen mij en de Ghanezen is 'one of gods mysterious ways' en heeft niets te maken met verschil in UV straling ;)
Werk
Maandag hebben we de eerste werk dag gehad. Door de stad gelopen/gereden om te kijken hoe ze met afval omgaan en met verschillende insanties gesproken. Het vuil wordt hier echt gewoon op straat gegooid, en in de dorpen wordt er ook strategisch achter de lemenhutjes gepoept en geplast... midden in het dorp dus! In de stad is er een ophaal service en verzamelpunten van afval en staan er grote containers (gratis), maar in de dorpen moet je voor een kleine afvalbak 35 Cedi (17 euro 50) betalen per maand en dat is een hoop geld dus niemand heeft dat echt. Dinsdag was niet productief, want het regende. Als het regent gebeurt er niets en blijft iedereen binnen. S middags hield het op met regenen en hebben we de verjaardag van een van de vrijwilligsters gevierd. Het is hier gebruik dat er water over de jarige heen wordt gegooid en dan talkpoeder, wat een feest ;) Ben blij dat ik pas in November jarig ben hihi.
Woensdag op naar Sonaajili, het drop waar we het project (toneelstuk) gaan beginnen. Tuurlijk moeten we naar de Chief anders mogen we er niet werken ;) Normaal geef je een bepaald aantal kola noten aan de chief, maar er is ruzie in het dorp en ze zijn bang dat je vergiftigde noten aan de chief geeft dus is geld veiliger zodat hij zijn eigen noten kan kopen, hahahahaha! De kinderen (tieners) ontmoet waar we mee gaan werken. Ze hadden goede ideeen en een was zelfs al een liedje aan het schrijven voor het stuk in Engels en in het Dagbani (plaatselijke taal). Super leuk!
Het leukst hier vind ik het fietsen! Dat is echt mijn geluksmomentje. De kinderen gillen 'Hello Hello Saliminca' (blanke) en willen allemaal dat je zwaait of even high fived als je langs fietst. En de volwasenen krijgen een grote glimlach als je voorbij fiets en ze groet in de plaatselijke taal.
X!
-
23 Juli 2009 - 09:38
Juul:
En toen was Lot al uitgehuwelijkt... Zolang ik mag komen!! -
23 Juli 2009 - 09:52
Lot:
Heb je een coltrui en bril meegenomen? Dan kan je checken wie er het beste in de outfit uitziet ;) -
23 Juli 2009 - 14:23
Eva:
Komt er dan toch een Kees de Ghanees???:P -
23 Juli 2009 - 20:48
Ome Jeroen:
Je doet het niet he wijffie
Wat moet je vader nou met een aantal kamelen, koeien of geiten in zijn tuin!!!
Zo te lezen heb je het enorm naar je zin en dat vind ik erg fijn.
Zoals gezegd als het moet kom ik je halen maar er gaat dan absoluut geen Kees mee!! Denk daaraan!
Kusje van je oompie -
24 Juli 2009 - 07:08
Simone:
ha lot,
toch zie ik jou nog wel aan zo'n grote, donkere, knappe ghanees blijven hangen.
al was het maar om je bezorgde familie en vrienden te plagen!
xxxx-jes -
24 Juli 2009 - 08:15
Marleen:
Haha, lot, lekker bezig! Zie het al helemaal voor me ;)
Hoorde van eef dat ik het het streekblad waar je in staat moet bewaren: zal ik doen! Heb je nou ook al een Ghanees nummer?
Heeeel veel plezier met alles!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
