Sfeerbeleving voor de liefhebbers

Nou Simone, hier is dan een sfeer impressie van Tamale want foto's uploaden gaat'm niet worden ben ik bang. Ben vergeten het kabeltje mee te nemen warmee je ze op de computer kunt zetten, stom he?! Maar later komen ze, belooft! En anders doen we een keer een ouderwetse dia slideshow met een bittergarnituurtje, dan is de koeienhuid denk ik wel wat aantrekkelijker, hahah! Maar goed, de sfeer impressie.. de aarde is hier rood en doordat het het regenseizoen is zijn de bomen en gewassen echt heel groen. Wij hebben voor de tijd dat we hier zijn een fiets gehuurd met een mandje om het allemaal lekker Nederlands te maken ;) Daar ga ik dan 's ochtends met mijn fiets over de rode weg tussen allerlei verschillende compounds.

Een dorp bestaat uit verschillende compounds waar families samenwonen van rond de 10/20/30 mensen. Ik woon zelf in een rijkere buurt, dus onze compounds is een echt huis van cement en beton en heeft een aparte keuken, wc, en douche. Er zijn ook compounds die bestaan uit een aaneenschakeling van ronde en vierkante lemen hutjes met rieten daken. Deze compounds hebben een gecentreerde binnenplaats waar zich alles afspeelt. Hier staat de hele dag het eten op het vuur, en het wordt echt in gietijzeren heksen pannetje gemaakt. Er is echt veel kracht voor nodig om het eten te maken want de basis van al het eten bestaat uit pap/deeg en dan soep/saus en dat voor 20/30 man!

Deze compounds hebben wel een plek waar je je kan wassen (nadat je zelf een emmer water en een beker hebt gepakt) maar een wc o.i.d. is er niet. Er is vaak wel een public toilet maar die zijn zo smerig dat niemand er naar toe gaat. Wat ook leuk is dat je hier verschillende plekken hebt om te plassen en te poepen en je betaald (in de steden) ook andere prijzen voor het gebruik van een van de twee. Vragen ze bij de ingang 'Do you have to pee, or do you have to go to the toilet?' Heerlijk alles delen hier! Het plassen is een muurtje van 20 cm waar je op gaat staan en dan zit je gezellig met z'n 3en op een rijtje. En sommige Nederlanders hebben er moeite mee, maar dan zeggen de Ghanezen 'Don't worry, we are all women. We're all the same!'

Maar terug naar mijn fiets verhaal, want ik ging net beginnen aan het geuren gedeelte. Als ik wakker wordt om half 7/7 uur dan ruik ik het brandende hout al voor't thee water. Als ik later de fiets op stap ruik ik een mengeling van geuren, van natte aarde en geitenkeutels naar uitlaat gassen. Want de auto's die hier rijden zijn volgens mij in het westen allemaal afgeschreven en worden dan hier heen gestuurd want het dashboard van geen van de auto's waar ik in heb gezeten doet't en de uitlaatgassen zijn zwart! Als je verder fietst zijn er allemaal vuurpotjes en fruitkraampjes langs de weg. Je ruikt constant de zoete geur van vlees en gebraden vis. Bij de vuurpannetjes kan je van alles kopen, van gebakken ei tot gefrituurde koeienmelk snacks. En het fruit! Het ziet er niet uit in de schil, de heer Albert zou het niet verkopen, maar de smaken zijn zo rijk! Favouriet zijn de mango, banaan, en sinasappel. Bij de eerste hap druipt t sap al tot je elleboog!

En tegen verwachting is ruiken de mensen hier lekker naar zeep ondanks het zweterige weer. Ze wassen zich 2x per dag en de moslims reinigen zich ook nog 5x per dag voor het bidden, dus zodoende. Dit detail is ook ESSENTIEEL in de sfeer beleving. Het 5 x per dag bidden van de moslims gaat gepaard met gezang zoals jullie denk ik wel weten. 1 van de tijden waarop men bid is tussen 4 en 5 uur s ochtends, wat natuurlijk gepaard gaat met gelovige liederen. En aangezien de gebidsplek 10 meter van mijn slaapkamer is vind ik dat heel tof ;)

En zoals ik al had verteld gebruiken ze geen wc papier maar water, dus als ze naar de wc gaan lopen ze allemaal met een plastic gekleurd/gestreept theekannetje naar en van de wc. Bij ons thuis zijn ze paars met wit en paars met geel. En overal waar je binnenkomt moet je je schoentjes uittrekken, dus overal is het heel netjes. Ze vegen constant de hele boel aan, dus de grond is vaak schoner dan bij ons. Behalve bij ons thuis mam, jij wint!

Ook zijn Ghanezen in sommige dingen zoals naar geld of dingen vragen erg direct. Ze kunnen naast je komen fietsen en zeggen dan' Mijn mam is heel ziek en ik heb geen geld voor de behandeling kan jij betalen?' of ze vragen naar medicijnen voor alle kwaaltjes die er maar zijn want elke blanke loopt natuurlijk met een gehele appotheek in zijn tas! Ook vroeg mijn host moeder nadat ik terug kwam uit Mole National Park 'waar is mijn vis? De vorige vrijwilligster had vis voor me meegenomen uit Mole.. dan sta je toch even met je mond vol tanden.

En ik ben bang dat ik moet vertellen dat ik mijn hart ben verloren in Ghana na 4 weken.. Hij heet Lion, is avontuurlijk, houdt van klimmen, knuffelen en warme plekjes opzoeken en heeft rood haar net als ik! Het is het nieuwe poesje van mijn host family en het is zo klein dat ze in 1 hand past.

Ik ben trots op je als je het tot het einde hebt gehaald ;)

X!