Frustraties, drumstellen in kerken, en afscheid
Door: Lot
Blijf op de hoogte en volg Lotte
12 Augustus 2009 | Ghana, Tamale
Morgen ochtend vertrek ik alweer van mijn gastgezin! Echt heel raar, voel me er net thuis en begin echt mijn draai te vinden en kan ik weer foetsie op het ungodly hour van 5 uur s ochtends, aaaargh! Maar goed vandaag was leuk, heb gekookt voor de familie. En wel mijn specialiteit, pasta! Was leuk ging boodschappen doen met mijn 'zus' en opeens hadden we ook flessen olie en zakken zout nodig... ach he, laat ik eens over mijn studenten hart strijken... Eten was leuk, mijn 'broer' (c.q. een Afrikaanse man die helemaal niets in het huishouden doen) heeft zelfs deels afgewassen omdat ik zei dat dat zo hoort in Nederland, ik heb een foto als bewijs! Hahahahha! Ook was mijn zakmes wel heel mooi en na de afwas was die opeens ook in de 5e dimensie terecht gekomen, wat een toeval! Helemaal nadat ik te horen krijg dat ik altijd welkom ben en als ik ooit een huis nodig heb ik bij ze aan kan kloppen. Maar thuis raken messen niet zo snel kwijt, behalve als Lies ze heeft gebruikt ;)
Voor de rest zijn we de afgelopen week heel druk geweest met ons project, dus daar mogen jullie nu lekker over lezen.
Even een recapje, ik doe een project over afvalverwerking en hygiene in het dorp Sognaayilli. We willen daar bewust zijn creeeren dmv een toneelstuk wat we hebben opgevoerd met 9 jongeren uit het dorp die daar vrijwillig aan meededen en daarna zullen we het dorp met behulp van de inwoners opruimen.
Maar de waarheid is natuurlijk minder rooskleurig in Afrika... Het opvoeren van het stuk is super leuk, bijna het hele dorp is er en iedereen waardeert het zeer (ik heb het er bewust niet over dat we 1,5 uur later konden beginnen omdat de hoofdrolspeelster er niet was en omdat de chief, die van de kola noten, maar niet kwam opdagen en het daarna ook nog presteerde tijdens het stuk te slapen). Maar dan het opruimen... kindren tot 10 jaar komen gretig op alle harken en kruiwagens af terwijl tieners lekker in de schaduw blijven zitten en ons uitlachen als we vragen ze te helpen omdat ze er niets voor krijgen (nee, wat dacht je van een schoon dorp en minder malaria???). Dan sta je in de 40 graden zon plastic met stront uit de aarde te vroeten voor het beste volk en wordt je met de neus aangekeken.
Dan krijg je later te horen dat de kids die meehielpen compensatie verwachten voor de tijd die ze hebben meegedaan omdat ze niet konden werken in die tijd en ze het belachelijk vonden dat wij betaald kregen en wij ze niets gaven wat helemaal absurd was aangezien we nu familie zijn(WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAT!!!!!!!!!)
Aldus, frustratie alom ;)
En ben ook nog naar de kerk geweest zondag (6 uur op terwijl de dienst pas om 10 uur begon), was bijzonder. De kerk was een bakstenen keet met en drumstel en versterker erin, en we hadden pech want ipv een leuke Ghaneese pastoor was er een of andere radicale dude uit Canada die verklaarde dat iedereen die niet protestant is in hel mag rotten, en al helemaal de niet gelovigen. Dus wij maar lief verklaren dat we christen zijn, waarop we het antwoord krijgen 'Then I'll see you folks on the other side'
X!
Voor de rest zijn we de afgelopen week heel druk geweest met ons project, dus daar mogen jullie nu lekker over lezen.
Even een recapje, ik doe een project over afvalverwerking en hygiene in het dorp Sognaayilli. We willen daar bewust zijn creeeren dmv een toneelstuk wat we hebben opgevoerd met 9 jongeren uit het dorp die daar vrijwillig aan meededen en daarna zullen we het dorp met behulp van de inwoners opruimen.
Maar de waarheid is natuurlijk minder rooskleurig in Afrika... Het opvoeren van het stuk is super leuk, bijna het hele dorp is er en iedereen waardeert het zeer (ik heb het er bewust niet over dat we 1,5 uur later konden beginnen omdat de hoofdrolspeelster er niet was en omdat de chief, die van de kola noten, maar niet kwam opdagen en het daarna ook nog presteerde tijdens het stuk te slapen). Maar dan het opruimen... kindren tot 10 jaar komen gretig op alle harken en kruiwagens af terwijl tieners lekker in de schaduw blijven zitten en ons uitlachen als we vragen ze te helpen omdat ze er niets voor krijgen (nee, wat dacht je van een schoon dorp en minder malaria???). Dan sta je in de 40 graden zon plastic met stront uit de aarde te vroeten voor het beste volk en wordt je met de neus aangekeken.
Dan krijg je later te horen dat de kids die meehielpen compensatie verwachten voor de tijd die ze hebben meegedaan omdat ze niet konden werken in die tijd en ze het belachelijk vonden dat wij betaald kregen en wij ze niets gaven wat helemaal absurd was aangezien we nu familie zijn(WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAT!!!!!!!!!)
Aldus, frustratie alom ;)
En ben ook nog naar de kerk geweest zondag (6 uur op terwijl de dienst pas om 10 uur begon), was bijzonder. De kerk was een bakstenen keet met en drumstel en versterker erin, en we hadden pech want ipv een leuke Ghaneese pastoor was er een of andere radicale dude uit Canada die verklaarde dat iedereen die niet protestant is in hel mag rotten, en al helemaal de niet gelovigen. Dus wij maar lief verklaren dat we christen zijn, waarop we het antwoord krijgen 'Then I'll see you folks on the other side'
X!
-
12 Augustus 2009 - 21:57
Juul:
See you there ;) -
13 Augustus 2009 - 02:41
Tijn:
Haha, die frustraties klinken bekend. T.I.A. (This is Africa), echt. Ontzettend vervelend, maar later kan je erom lachen :) Maar jou kennende kan je dat nu al, haha.
En Lot, ben je stiekem niet echt al helemaal protestants geworden daar? -
13 Augustus 2009 - 06:02
Allard!:
Haha betaal ze dan ook gewoon, ondankbare! Nee, leuk hoor ik voel ook hier je frustratie xD xx -
13 Augustus 2009 - 10:27
Esther:
Wow wat een verhalen allemaal Lot! Echt super bijzonder om dit allemaal mee te maken. Neem het nog even allemaal in je op voordat je weer in het regenachtige kikkerlandje zit, kusje -
14 Augustus 2009 - 08:58
Lisanne:
Nou hoor. Ik raak helemaal nooit zakemessen kwijt, dat heten sleutels ;)
En jij bent cool, zomaar mensen aan het afwassen zetten hihi xxx -
14 Augustus 2009 - 21:08
Brie:
Lot, geweeeeeeldig:) hilarisch hoe jij toch alles zo heerlijk kan beschrijven:P tof dat je zo aan het genieten bent en alles met een knipoog aanziet;) doe nog maar even lekker je ding daar op je fiets, tussen de geuren, kleuren, lieve kindjes en protestantse ghanezen! KUS -
17 Augustus 2009 - 05:49
Erwin:
Ja idd flauw.. Jij een beetje met alle poen aan de haal gaan! -
17 Augustus 2009 - 11:47
Oma Van Houten:
Lieve Lotte, heel leul alles van je te lezen maar vind het toch fijn, dat je volgende week weer thuis komt. xxx Oma -
18 Augustus 2009 - 11:55
Lilo:
Lot, Ik zie je zo op je fietsje rond scheuren door prachtige landschapjes!
Zie je snel! -
18 Augustus 2009 - 17:18
Lot Vanuit Ghana:
Allard, erwin koest!
Oma, heb ook zin jou weer te zien! Heb je zin lekker gehaktballen voor me te draaien zondag avond??? Lekkkkkker!
Ben helemaal aan het genieten, nu lekker vakantie en heb me lang niet zo relaxed gevoeld :D
Zaterdag vlieg ik alweer terug! x -
28 November 2009 - 17:40
Marieke:
Hoi Lot,
We kennen elkaar niet, maar ik vind het wel ontzettend leuk om een berichtje bij je achter te laten. Bij deze dus! Met wat surfen ben ik op je site terecht gekomen. Wat ontzettend leuk (en herkenbaar!) om je verhalen over Ghana te lezen! Zelf ben ik er inmiddels 2x geweest en een derde reis staat alweer op de planning voor maart 2010. Na mijn eerste reis zat ik vol inspiratie om een kinderdroom waar te maken: ik heb een (jeugd)boek geschreven over Ghana. Het heet ‘Obruni, obruni’ en is in eigen beheer uitgegeven. De hele opbrengst gaat naar de stichting Mariette’s Child Care (www.mchildcare.nl) die zich inzet voor weeskinderen in Sunyani (Ghana). Het boek kost een tientje. Mocht je het leuk vinden om het boek te lezen (zeker heeeeel herkenbaar voor je!), dan kijk maar eens op www.mariekedijkers.com
Groetjes,
Marieke Dijkers
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
